Wat een mooi vak
Verpleegkundigen zijn onmiskenbaar de spil van de gezondheidszorg. Ze hebben het meeste, en meest intensieve contact met patiënten. Met een aantal van 204.000 verpleegkundigen is het ook de grootste beroepsgroep in de zorg. Het beroep is aan grote veranderingen onderhevig en wordt daardoor steeds interessanter. Er wordt meer kennis en vaardigheden gevraagd inzake basiszorg essentiële zorg, klinisch redeneren, evidence based werken, stimuleren van zelfmanagement en coördinatie van zorg. De verpleegkundige is meer en meer de spin in het web rond de patiënt. Steeds meer staat het vermogen tot leren en samenwerken met andere disciplines centraal.
Maar de grootste beroepsgroep in de gezondheidszorg heeft de minste inbreng, status, beloning en erkenning. Ze zijn relatief onzichtbaar en vaak te bescheiden. Wat het beroep vereist is vaak niet duidelijk voor het algemene publiek en het wordt nog vaak geassocieerd met ‘billen wassen en pillen geven’. Dat geldt voor verpleegkundigen in het ziekenhuis, maar ook voor wijkverpleegkundigen en verpleegkundigen en verzorgenden in de publieke gezondheidszorg, zorg voor ouderen, de GGZ en de gehandicaptenzorg.
Schaarste
Er is een groeiend tekort aan hoogopgeleide verpleegkundigen en het aantal BIG geregistreerde verpleegkundigen neemt af . Dat geldt voor alle sectoren van de zorg als de wijk, de ouderenzorg, maar ook voor ziekenhuizen. Op termijn zou dit een bedreiging voor de kwaliteit van de zorg kunnen betekenen. Door onderbezetting wordt het werk ook zwaarder, met risico’s op burn-out en uit het vak stappen.
Om te laten zien hoe mooi het verpleegkundig vak is, het beroep zichtbaarder te maken en bij te dragen aan het verminderen van de dreigende schaarste is op 17 oktober 2017 de stichting Lof der Verpleegkunst opgericht.